زغال بلوط کبابی محصولی است که از چوب با حرارت دادن آن به دمای بالا (350-600 درجه) بدون دسترسی یا با دسترسی کم به هوا به دست می آید.
هرچه دسترسی هوا در هنگام سوزاندن زغال چوب بیشتر باشد، بازده زغال سنگ از چوب کمتر می شود، خود زغال سنگ شل تر و سبک تر می شود.
زغال چوب سیاه واقعی، کاملا مناسب برای مصرف، در دمای 350 درجه و بالاتر به دست می آید. محتوای کربن در زغال چوب به نوع چوب بستگی ندارد، بلکه فقط به دمای شارژ بیش از حد بستگی دارد.
مقاومت مکانیکی زغال چوب (از کوره های شوارتز) در فشار تقریباً چهار برابر کمتر از مقاومت اولیه درخت مربوطه است. ارزش حرارتی زغال چوب دو برابر چوبی است که از آن به دست می آید و برای درجه های خوب از 7000 کالری فراتر می رود.
اثر پیرومتریک سوزاندن زغال چوب نیز بسیار بیشتر از هیزم است. روی میز. 3 ترکیب شیمیایی و خواص فیزیکی زغال سنگ کوره را نشان می دهد.
در مورد خواص حرارتی زغال چوب و ترکیب شیمیایی آن (عدم وجود ناخالصی هایی که به کیفیت محصول آسیب می رساند، محتوای کم خاکستر غیر کیک و بدون شار) بر اساس استفاده از زغال چوب در کوره های بلند برای ذوب آهن است.
از سنگ معدن آهن، برای گنبد در ریخته گری آهن، برای تولید فولاد سیمان، برای آهنگری برای گرم کاری و جوشکاری آهن. بهترین زغال چوب برای ذوب کوره بلند، زغال سنگ است مخلوطی از توس، کاج و زغال چوب صنوبر.
زغال چوب خوب از نظر ظاهری با رنگ مشکی درخشان، چگالی متمایز می شود، هنگام سقوط صدای زنگ می دهد، بدون شعله و دود می سوزد و دست ها را لکه نمی کند.
زغال چوب خالص ترین شکل کربن موجود در دسترس انسان است. بدن ما حدود 18 درصد کربن دارد. اتم های آن انعطاف پذیرترین اتم های موجود روی زمین هستند.
یک اتم کربن هزاران اتم ماده دیگر را جذب می کند. قدرت جذب بالای زغال چوب به حذف آلاینده ها، سموم و بوهای هوا، آب و بدن انسان گسترش می یابد.
زغال چوب مانند آهنربا ریز ذرات کثیفی، سبوم، باکتری ها را از سطح پوست و از منافذ جذب می کند. هیچ نوع خاک رس دیگری این توانایی را ندارد.
