دیابت یکی از شایع ترین بیماری ها در سراسر جهان است که عمدتاً نتیجه افزایش شیوع چاقی و کم تحرکی است. علاوه بر این، T2DM یک عامل خطر شناخته شده برای CVD و سایر شرایط و بیماری های مزمن است، و بنابراین به یک بار جدی برای سلامت عمومی تبدیل می شود.
داده های حاصل از مطالعات اپیدمیولوژیک و مداخله ای نشان می دهد که فراوانی مصرف آجیل رابطه معکوس با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم دارد که عمدتاً به فیبر، چربی های سالم، آنتی اکسیدان ها و ترکیبات ضد التهابی نسبت داده می شود.
در آجیل. علاوه بر این، در بین تمام مغزها، پسته تواضع دارای شاخص گلیسمی پایینی است که نشان دهنده تأثیر احتمالی آن در کاهش قند خون پس از غذا و انسولینمی است و در نتیجه به طور بالقوه خطر ابتلا به دیابت را کاهش می دهد.
اثر پسته به تنهایی یا همراه با وعده های غذایی مصرف شده بر قند خون پس از غذا مورد ارزیابی قرار گرفته است . وست و بنابراین، در حالی که پسته مصرف شده به تنهایی تأثیر کمی بر قند خون پس از غذا داشت، افزودن پسته (56 گرم) به غذاهای با شاخص گلیسمی بالا به روشی وابسته به دوز، کل را کاهش داد.
پاسخ گلیسمی پس از غذا 20 تا 30 درصد در یک مطالعه تصادفی و متقاطع اخیر که بر روی بیست فرد مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد، 04/85 گرم پسته مصرف شده با نان باعث کاهش سطح گلیسمی پس از غذا و افزایش سطح پپتید شبه گلوکاگون در مقایسه با نان به تنهایی شد.
در سه مطالعه بالینی، اثر مکمل پسته بر غلظت گلوکز به عنوان یک پیامد ثانویه، با نتایج متناقض مورد ارزیابی قرار گرفت. در یک کارآزمایی بالینی متقاطع کنترل شده، شرکت کنندگان به طور تصادفی به یک رژیم مدیترانه ای یا یک رژیم مدیترانه ای مکمل با 20 درصد انرژی دریافتی به عنوان پسته به مدت 4 هفته در هر بازو تقسیم شدند.
