شما می توانید امید را در یک جعبه نگه دارید. جعبه ها می اسرار را پنهان کنند یا شگفتی ها را آزاد کنند. مصریان باستان با ساختن ظروف تزئینی برای نگهداری عطرها و آینه هایی که بخشی جدایی ناپذیر از مراسم تدفین را تشکیل می دهند، قدرت و زیبایی جعبه را می دهند. در اروپا، آقایان قرن نوزدهمی جعبه‌های آرایشی را سفارش دادند تا لوازم بهداشتی و وضعیت خود را نشان دهند. نمونه‌هایی از Asprey که در نمایشگاه 1851 به نمایش گذاشته شده و اکنون با فروشنده متخصص جعبه‌های عتیقه دانیل لوسیان به فروش می‌رسد، با روکش کینگ‌وود روکش شده و با پانل‌های اورمولویی که نپتون را به تصویر می‌کشد پوشیده شده است.
زرق و برق طلاکاری آن برای چشمان معاصری که بیشتر به جعبه های مقوای امروزی عادت دارند، تقریباً بیگانه است.
با این حال هنر و صنعت جعبه کادویی مخملی همچنان ادامه دارد.
در نمایشگاه سورنتو در Biagio Barile، صنعتگر نسل چهارم انزو باریل از هفت سالگی مشاهده می‌کند که پدربزرگ و پدرش جعبه‌های خیاطی براق خود را جعل می‌کنند. او می گوید: «من اساساً در کارگاه به دنیا آمدم. در اواسط دهه 2000، اکنون 32 ساله است، او خانواده خود را متقاعد کرد که تمرکز خود را از طرح های سنتی گل و باله تغییر دهند و الگوهای هندسی روشن، بسیار پیچیده و مدرن تر را معرفی کنند.
امروز، آرشیو Biagio Barile از حدود 700 طرح شاد، که باریل با دست طرح می‌کند، انتخاب‌هایی را برای فروشگاه‌های بزرگ مانند Bergdorf Goodman و Liberty تشکیل می‌دهد. هر قطعه شماره گذاری شده که مانند یک پازل مونتاژ شده است، با دست بریده شده و با همان تکنیک 450 ساله به رنگ چوب انگلیسی رنگ می شود.
سبک خیاطی مشابهی توسط جواهرساز برزیلی سیلویا فورمانوویچ به کار گرفته شده است، که با استاد صنعتگر Maqueson Pereira da Silva برای ایجاد جعبه های جواهر همکاری می کند. مجموعه جاده ابریشم، بخشی از خط تولید از لوازم خانگی که در برگدورف گودمن در پاییز امسال راه اندازی شد، میراثی غنی ازبکستان – سوزن دوزی، رنگ های ایکات، مینیاتورهای ایرانی – به شکل جعبه های خیاطی می کند. پریرا داسیلوا که در آمازون به دنیا آمد، هنر خود را از کشیشان آلمانی در کوبورگ آموخت. 20 جفت شود چند ماه طول می کشد تا یک جعبه عالی با روکش ساخته شده تا هیچ گونه اتصالی قابل مشاهده نباشد.
