آنژیوکت روی یک سوزن معرفی کننده: ورید با دستگاه آنژیوکت سبز کانوله می شود و آنژیوکت از روی سوزن معرفی کننده به داخل ورید کشیده می شود.
سوزن برداشته می شود و سپس سیم راهنما از طریق آنژیوکت وارد می شود. مزیت این روش این است که ممکن است دسترسی وریدی پایدارتری را در حین قرار دادن سیم راهنما فراهم کند و متعاقباً احتمال سوراخ شدن دیواره خلفی را کاهش دهد.
آنژیوکت همچنین استفاده از مانومتری را تسهیل می کند تا اطمینان حاصل شود که کانولا در داخل ورید است و نه شریان، به ویژه در شرایطی که نمی توان از اولتراسوند استفاده کرد، مانند قرار دادن خط مرکزی ساب ترقوه.
مطالعات متعددی برای تجزیه و تحلیل این سوال در ادبیات بیهوشی انجام شده است، اما هیچ مطالعه ای در ادبیات پزشکی اورژانس انجام نشده است.
سونگ و همکاران بیماران اطفال تصادفی شده تحت عمل جراحی با استفاده از سوزن معرفی کننده به تنهایی در مقابل سوزن آنژیوکاتتر بیش از حد معرفی کننده در این مطالعه، هم متخصصان بیهوشی مقیم و هم متخصص بیهوشی که بیش از 50 بار درج خط مرکزی انجام داده بودند، ورید مرکزی ژوگولار داخلی را به سمت راست یا چپ انجام دادند.
کاتتریزاسیون تحت هدایت سونوگرافی در نهایت تکنیک آنژیوکت برتری نسبت به استفاده از سوزن معرفی کننده نشان نداد. رگ را با سوزن معرفی کننده آنژیوکاتتر کانول کنید که با فلاش خون وریدی و سونوگرافی قابل تایید است.
از تجربه شخصی، سوزن معرفی کننده آنژیوکت در سونوگرافی کمتر از سوزن معرفی کننده معمولی اکوژنیک به نظر می رسد. سوزن معرفی کننده را ثابت نگه دارید، آنژیوکت را روی سوزن بکشید تا زمانی که هاب کاتتر با پوست همسطح شود.
سوزن معرفی کننده را بردارید. مرحله اختیاری: اکنون که دسترسی وریدی پایدار دارید، آنژیوکت می‌تواند تأیید وریدی را با لوله‌هایی که به عنوان مانومتر استفاده می‌شود نیز تسهیل کند.
سیم راهنما را داخل کاتتر قرار دهید. سیم راهنما را نخ کنید. پس از اینکه سیم رزوه شد، آنژیوکت را بردارید. 8 بقیه مراحل را طبق معمول ادامه دهید.
پوست را با چاقوی جراحی سوراخ کنید، گشادکننده را وارد کرده و خارج کنید، کاتتر چند لومن را وارد کنید. هنگامی که خط مرکزی در جای خود قرار گرفت، تمام پورت ها را بشویید، بخیه بزنید و خط را پانسمان کنید. در نهایت، جایگذاری را با اشعه ایکس قفسه سینه تایید کنید.
